Toko kecil-kecilan

Sabtu, 11 Desember 2010

Nostalgila SMA

Naliko dhik jaman semono,
Aku sekolah neng Nggalek kutho,

Duwe crito sing ora nate tak muat neng buku,
Ning tau tak muat neng milis SMA Satu,
Crito sing dadi wadi antarane dheweke lan aku,
Naliko aku kelas telu,

Ing acara gelar seni,
Mengeti Dirgahayu RI,
Acarane maneko warni,
Ono lomba puisi, seni tari ugo lomba nyanyi,
Sing dadi penyanyi Mbak Rina Widyawati,
Ugo ono Kris Cahya Karunia Wati
Sing lanang ono Singgih Wahyudi,

Di kancani karo Maria Corlina Thenu,
Sing waktu kuwi awakke sik kuru,



Aku kajibah melu dadi penyegar
Melu vokal group ditugasi nyekel gitar,
Meh saben dino diajari karo Mas Nova sing kawentar,
Kawentar pinter main gitar ning ora nate kowar-kowar,

Acara lombane pas malem Minggu,
Iki biasane malem pas gawe mertamu,
Aku macak siap tampil ngiringi lagu,
Kabeh ugo siap tampil tanpo ragu,

Konco sak kelas wis siap dadi suporter,
Lungguh jejer rapi ono sing gawe sleyer,
Ugo ono sing kaet teko nggawa sepedha motor sing di bleyer-bleyer,
Supoyo sing bertanding semangat lan oleh nomer,

Ono sawijining kenyo sing ora nyongko yen iso teko,
Soale omahe rodo adoh teko kutho,
Ning ora keno diarane omahe ndeso,
Teko kanthi praupan sumunar persis mbulan purnomo,

Ora sithik sing nyedhak golek perhatian,
Karo sithik – sithik nglirik dipadhangi sorote mbulan,
Ora peduli konco kelas ugo teko kelas liyan,
Akeh sing kepingin iso sak pejagong karo kenyo idaman,

Ning dilalahe,
Dheweke malah ngajak aku,
Ngajak jagongan bab njupuk neng parkiran sepedha motore,
Kepekso aku ngancani njupuk motore karo mlaku,

Rasane jiiiian bejo,
Oleh kanugrahan sing tanpo upomo,
Ngancani mlaku kenyo sing ora nate tak songko,
Aku iso mlaku bareng senajan to mung sedelo,

Karo mlaku dheweke nantang aku,
Nantang yen Lombane kudu nomer satu,
Yen nomer satu aku oleh hadiah khusus sak njalukku,
Sing penting murah lan mampu dituku,

Aku setuju,
Aku njaluk hadiah kanthi ragu,
Soale ora perlu tuku, ’ning opo kowe mampu?’
Wong iki mono hadiah khusus teko kenyo ayu,

Dheweke manthuk tandha gelem,
Gelem karo penjalukku,
Senajan penjalukku arupo pipi kiwo lan tengen,
Sajak kanthi abot dheweke manthuk karo kondho ’Sakkarepmu, asal kowe nomer satu ’,

Karo mlaku dheweke mesem ngujiwat,
Ora kroso yen mlaku ing ndalan sing kebak kendaraan lewat,
Ora krasa yen urip isik mlarat,
Arep ngliwet ae direwangi ngenteni duit zakat

Rong lagu di gelar, konco sak kelas podho surak,
Lagu Gebyar-gebyar lan lagu ”Saputangan dari Bandung selatan”,
Di nyanyekne karo sak group kanthi kompak,
Musik werno-werno mulai pop, jazz nganti dangdutan,

Kabeh mudhun teko panggung kanthi roso nikmat,
Konco sak kelas podho ngumpul terus salaman,
Kari ngenteni pengumumane dewan Juri sing terhormat,
Akhire kabeh mulih kanthi tetep nunggu pengumuman,

Dino senen sing tunggu,
Pengumuman lomba teko dewan Juri sing anggotane Guru-guru,
Ora ngiro temenan aku,
Kelasku oleh nomor satu,
Kabeh sak kelas wis krungu,
Aku terus kondho karo kenyo iku,
Piye karo janjimu?
Kelase wis nomer satu,
Opo aku oleh hak njaluk hadiahku?
Dheweke mung tersipu-sipu,
Aku ora ngerti opo iki sing di arani isin alias malu,

Nggarahi ati ora wani maju,
Ndadekni ati mandheg mangu,
Saiki critane wis wayu,
Diangggep ae crita masa lalu.

Saiki kenya ayu kiro-kiro wis duwe anak telu ,
Wis suwe ora penah ketemu,
Mugo-muga wanito ora nesu,
Yen nesu engko malah ngerti kabeh koncomu,

Aluwung meneng wae karo ngguya-ngguyu,
Yen konangan iso di seneni bu Guru..
Mugo-mugo bar muat iki ora gegeran karo bojoku
Timbang gegeran angur bubuk alias turu....

Tidak ada komentar: