Toko kecil-kecilan

Sabtu, 11 Desember 2010

Iki critane koncoku sinarawedi,
Sing asale teko Ngawi,
(Sik aku kok bingung yo…. Opo tekan Pati?)
Kutho cilik ning Asri,
Diceluk wae jenenge Peni,
Soale tibake akeh sing gelem ngopeni,
Kuliah neng cedhek jurusan Akutansi,
Eh… opo jurusan administrasi ….
Kok aku rodok lali,
Sing jelas iki putri,
Dilairne teko keluarga ABRI
….eh.. saiki dadi TNI,
Mulane duwe disiplin tinggi,

Biyen pas kuliah bocahe kuru,
Nyandhang penganggo ora nate mbuka bahu,
Areke jarang metu,
Sregep sinau,
Ben kuliahe enggal rampung kanthi IP telu,
Ben ngenthengne Bapak Ibu,
Ben ora akeh-akeh olehe ngentekne sangu,

Saiki wis dadi ibu-ibu,
Kabar terakhir anake wis meh telu,
Duwe bojo gagah ganteng tur gedhe dhuwur memper aku….
(…he..he…he… ora oleh maelu,
…yen protes mbayar satus ewu….)

Nyambut gawe neng Jakarta sing banjir meh ben minggu,
Nyambut gawe neng Bank Gedhe neng Pasar Baru,

Naliko kuliah neng Malang manggon neng kos-kosan,
Kos-kosan daerah Brawijaya sebelah wetan,
Duwe crito yen pernah kenalan,
Kenal arek lanang pacare koncone sak jurusan,
Lha kok si Peni malah bingung ora karuan,

Liyo dino Peni ketemu maneh pas arep tuku panganan,
Ketemu maneh rasane jantung dadi deg-degan,
Ketemune pas neng jalan Mayjen Panjaitan,
Kanthi rodo ragu si Peni nyopo terus salaman,
‘mas lha kok dhewean?’
‘Endi pacare sampeyan?’
Kanthi entheng si bocah lanang njawab slenge’an,
‘ Tak glethakne kos-kosan ben aku oleh maneh gandhengan’,
Edan…edan….
Kok jawabe nggarahi atine Peni dadi blingsatan,
Mergo sungkan,
Si Peni mung mbatin ‘pasti suatu saat kamu akan aku dapatkan’

Si bocah lanang celuk wae jenenge Supangat,
Tibake wong sing punya harkat dan martabat,
Duwe wong tuwo dadi pejabat,
Pejabat sing sungkani karo rakyat,
Yen budhal kuliah Supangat sering nggawe roda papat,
Sing kanggoku barang sing ora terbayang meski nganti kiyamat,
Wah pokoke keluargane pancen hebat,

Supangat kuliah neng kampus biru,
Sak angkatan karo aku,
Yen kuliah aku jarang ketemu,
Soale yen dheweke jajan Es teller aku mung trimo jajan jamu.

Critane saiki wis bedo,
Si peni wis dudu kenyo,
Semono ugo Supangat yo dudu Joko,
Kabeh wis duwe kulawarga,
Si Supangat malah anake wis tigo,
Supangat saiki wis urip mulyo,
Dadi manager-e pabrik lengo,
Uripe sugih bondho donya,
Ning uripe ora maneh neng Jawa,
Ning neng Negara liya,
Neng negoro sing lambange gambar singo

Wingi tahun rongewu wolu,
Wong loro wis mulai ketemu,
Peni sing tambah ayu,
Dedeg piyadeg-e tambah mateng masiyo wis dadi ibu,
Yen mesem akeh wong sing kepingin melu,
Ora peduli wis duwe anak telu.
Semono ugo Supangat , tambah kangen alias rindu,

Pas ono dines alias nganggo tiket gratisan,
Peni karo Supangat nuli janjian,
Ketemu neng tempt sing dirahasiakan,
Dalam waktu dan jam yang sudah di tentukan,
Mulo wong loro nuli kangen-kangenan.
Crito ngalor ngidol berduaan,

Ono sambungane

Tidak ada komentar: